Jak dowiedziałaś/eś się o serii Dary Anioła?

alicja.13

Ja o trylogii dowiedziałam się następująco...
Pewnego dnia poszłam sobie do biblioteki poszukać czegoś ciekawego do czytania. Tak się złożyło, że na stosie książek leżało Miasto Kości. Spodobała mi się okładka więc przeczytałam streszczenie z tyłu. Wydało mi się to ciekawe więc wypożyczyłam książkę. Tak mnie to wciągnęło, że jednej nocy prawie nie spałam, a następnego dnia książka już była skończona. Na drugą i trzecią część musiałam strasznie długo czekać, ale w końcu przeczytałam wszystkie i tak się zastanawiam czy to nie los podsuną mi tą książkę...

Whitney

U mnie zaczęło się rok temu gdy przeglądałam czasopismo Popcorn. Natknęłam się na krótką recenzję Miasta Kości i że Saga Zmierzch ma silną konkurencję. Tak się złożyło, że tydzień później dostałam ją na imieniny. Przesiadywałam na oknie w pokoju godzinami i czytałam. Baaardzo mi się spodobała i tak to się ciągnie do dziś. Pamiętam jeszcze to bieganie do Empiku po kolejne tomy Wide grin

Tirindeth

Ja w zasadzie przez przypadek - dziewczyny na forum książkowym wychwalały więc w końcu ściągnęłam ebooka, przerobiłam na mbooka i zaczęłam czytać. ie byłam przekonana, ale oczywiście po kilku stronach stwierdziłam, że to jest boskie Wide grin

No i się zaczęła moja jace'o-mania :P

atta

Książkę poleciła mi znajoma, a że ja byłam akurat w amoku poszukiwania nowych książek (no ok, może prawie zawsze jestem w takim amoku Wide grin

), to książkę przeczytałam w jeden dzień. To były jeszcze początki sagi w Polsce, bo jeśli dobrze pamiętam, był przetłumaczony tylko jeden tom. Przeczytałam pierwszą część, spodobało mi się, ale że nie było kolejnych części to saga została przeze mnie porzucona. Wróciłam do tego jakieś 3 tygodnie temu i obecnie jestem po lekturze wszystkich tomów. No, to chyba na tyle Happy

RedHair14

Moja historia z tą książką jest nudna.
Pewnego dnia byłam w Empiku i buszowałam w dziale dla nastolatków szukając jakiejś świetnej książki. I akurat przechodziłam jak ujrzałam Miasto Kości. Czułam wtedy, że ta książka mnie przyciąga do siebie i woła kup mnie! Kupiłam xd.
Po pierwszym rodziale zakochałam się w tej książce. Clary i Jace stały się moimi ulubionymi postaciami ;p. Po tej książce czułam taki niedosyt. Jak skończyłam ją czytać to czułam tylko pustkę w życiu i marzyłam o kolejnej części, po której czułam się dosłownie tak samo. Tak mnie wciągnęła ta historia, że pragnęłeam się w niej znaleźć xd. Tak jak w Atramentowym Świecie Cornelii Funk, jak główni bohaterowie przenieśli się do książki...
Nie moge się doczekać kolejnych części i ekranizacji oczywiście, chociaż boję się jak niektórzy, że książka przerodzi się w drugi Zmierzch, to byłby koszmar.

Ellie

U mnie było tak...

Dawno, dawno temu, przed lekcją religii, pełna nienawiści do Edwarda C. w szerszych kręgach kojarzonego z wampirami, zatrzymałam się nad znajomą, która miała zapęd do czytania takowych arcydzieł. Właśnie pochłaniała książkę, która na okładce prezentowała pewnego blond młodzieńca, który wyglądał, jakby opuścił salon o wdzięcznej nazwie 'tatuaże już od czterdziestu złotych'. Zapytałam zatem:
- Co to tym razem?
A Ola (tak bowiem nazywała się owa czytelniczka) z uśmiechem odparła.
- Dary Anioła, złotko... - ... i znając moje zamiłowanie do yaoi, dodała... - ... jest tu gej. Prawdopodobnie nawet dwóch.

Więcej nie musiała dodawać, byłam skończona.

I oto jestem tu z wami, dzień dobry.

Jean Louise

Zdaje się, że wypatrzyłam ją w zapowiedziach na empik.com. Zakochałam się w okładce i po prostu musiałam ją miec.

Claire

Ja gdzieś czytałam o tej książce, ale jakoś mnie to nie zainteresowało, szczególnie opis - po nim stwierdziłam, że to kopia Zmierzchu. Ale na święta Bożego Narodzenia w zeszłym roku dostałam tę książkę od kuzynki, postanowiłam przeczytać, i... pożarłam ją "na jeden raz". A dwie następne części pożyczyłam od kumpeli.

Yami no Kishi

Hm… Pewnego słonecznego dnia w wakacje udałam się z bojowym zadaniem do galerii krakowskiej. Miałam zakupić sobie spodnie. Nienawidzę kupować spodni. Ociągając się jak najbardziej i jak najbardziej omijając newyorkera czy inne tego typu sklepy postanowiłam zjechać na piętro pierwsze… Dobrze niektórzy nazywają je parterowym. Idąc tak przez sklep postanowiłam wstąpić do empiku. Wchodzę a tam dwie dziewczyny kłócą się dosyć zajadle i na tyle głośno, że bez specjalnego podsłuchiwania wszystko usłyszałam. Rozmowa brzmiała mniej więcej tak:
„- Ten gej?! Idź się wypchaj dżemem on jest strasznie nie miły dla głównej bohaterki!
- ty nic nie rozumiesz! On jest po prostu zazdrosny o…
- o swojego brata! Ty to byś ciągle…”
Dalej nie usłyszałam ponieważ obie panie właśnie wyminęły mnie i zmierzywszy pogardliwym spojrzeniem ochraniarza wybyły ze sklepu. Ja za to powoli przeanalizowałam sobie wszystko w głowie. Po pierwszej: gej! Po drugie: nie przepada za główna bohaterką? No po prostu musiałam to mieć! Prędziutko podbiegałam do działu gdzie stały przed chwilą dziewczyny. Na okładce jedynej książeczki, która zajmowała ten regał był blondyn wytatuowany najprawdopodobniej przez znajomego ze szkoły i całkowicie za darmo, ale cóż… Tutaj mogę was zaskoczyć, ale moją pierwszą myślą kiedy ją zobaczyłam a właściwie kiedy zobaczyłam go nie było „och, ach to będzie mój numer jeden” o nie, nie. Moja pierwsza myśl była mniej więcej taka: „Boże. To nie jest gej”. Wzięłam, przekartkowałam. I… No po prostu nie mogłam się oderwać. Kasa odłożona na zakup spodni poszła od razu a ja już stałam w kolejce by kupić to cudeńko. Skarba kupiłam, przeczytałam. Dopiero później dowiedziałam się o kim owe dziewczyny tak głośno rozprawiały i faktycznie pokochałam miłością ogromna i nieodwzajemnioną Aleca.
Późniejsze wyprawy do empiku po kolejne tomy były czymś cudownym. Ach kochałam i dalej kocham odkrywać te historię. Po prostu wpadłam po uszy.

Kotna

Kiedy czytałam jedną gazetke znalazłam tam reklame Miasta Kości i Miasta Popiołów z ciekawości poczytałam troche na wikipedii i potem pewnej niedzieli postanowiłam ją kupić .

AliceOgna

Ja pierwszy razu słyszałam o Mieście Kości jakiś rok temu. Moja przyjaciółka Ola marudziła, że słyszała, że to świetna książka, ale jej rodzice nie są za tym, żeby ją przeczytała. Miesiąc temu zastanawiałam się, jakie książki sobie kupić w Feniksie. Miałam wiele książek na oku... Kiedy już jednak je wybrałam, zauważyłam MK. Okładka była cudna i przypomniało mi się, że parę osób mi to polecało, ale nie chciałam wycofać się z kupna wybranych książek, bo mogłam się zawieść, więc zaraz po przyjeździe do babci poleciałam do biblioteki. Byłam pewna, że tam będzie cały cykl i... nie zawiodłam się. Miałam takie szczęście, że akurat ktoś tą książkę oddał. W dwa dni ją przeczytałam. Przyznam się bez bicia, że to była jedyna książka, którą przeczytałam dwa razy z rzędu. Później wypożyczyłam Miasto Popiołów i Miasto Szkła... I od tamtej pory wiem, co chcę dostać koniecznie pod choinkę Wide grin

BlackAngelM

no cóż ... ja zachwyciłam się tą książką szukając na chomiku zupełnie innej:)
przeczytałam na wikipedi o czym jest i urzeczona samą namiastką tej opowieści postanowiłam ją przeczytać Happy

"Miasto Kości " i ogólnie cała trylogia to moje ulubione książki, chętnie do nich wracam Happy

i czasem aż mnie złość zalewa gdy ludzie śmieją się, że to kolejna absurdalna książka dla głupich nastolatek i spragnionych miłości starych bab ... no ale cóż zdarza się Happy

gdy człowiek nie potrafi zrozumieć zaczyna się śmiać lub pomija temat ...

Natalia

Pewnego dnia szukałam sobie ciekawych książek w księgarni internetowej i natknęłam się na Miasto Kości. Zaciekawił mnie opis i postanowiłam dowiedzieć się czegoś więcej. Przeczytałam kilka opinii na stronie empiku i stwierdziłam, że zaryzykuję i kupię tą książkę. Przeczytałam i nie żałuję, że ją kupiłam. Happy

Gość

ja dostałam pierwszą część od przyjaciółki na urodziny, a reszta sama sie potoczyła, bo mnie wciągnęło. ;d

Aduu

Łapczywie przeszukiwałam regały z nowościami w małej księgarni. Przyjaciółka co chwila podsadzała mi pod nos książki, które nie były nawet minimalną kopią sagi "Zmierzch". I nagle przed moimi oczkami pojawił się sexy blondynek na okładce. Przyjaciółka zamachała nią kilka razy i na głos zaczęła czytać jakiś przypadkowy fragment. Los chciał, że otworzyła akurat na momencie opisywania pokoju Magnusa Wide grin

Nie czekałam dłużej i nie szukałam dalej. Wcisnęłam dwa pierwsze tomy do koszyka i podreptałam do kasy. A przyjaciółka śmiała się ze mnie, bo po raz kolejny oszalałam na punkcie Azjaty xD

Ot i cała historia ;D Krótka i nieciekawa. Ale przynajmniej mam swoje 3 tomy na półce Wide grin