Powtarzalność.

Paranormal

Choć Cassandra jest swietną pisarką, w jej książkach i opowiadaniach można znaleźć powtarzające się elementy.
Jak:

"– Co to znaczy? – zapytał Draco z ciekawością.
Lupin wyglądał, jakby też do końca nie rozumiał.
– To łacina – powiedział. – Znaczy: proste jest zejście do piekła.
– Wesołe – stwierdził Harry. "
Z Draco Trilogy
Kojarzycie podobną scenę w Darach?

"To znaczy ,,Łatwe jest zajeście do piekieł", powiedział Jeremiasz.
- Miłe i radosne - skomentowała Clary, ale mimo upału po jej skórze przebiegł dreszcz."

Lub:
"Przy instrumencie siedział Jace. [...] musiał usłyszeć jej kroki, bo odwrócił się na stołku i zapytał.
- Alec? To ty?
- To nie Alec, tylko ja. – Weszła do pokoju. – Clary.
Klawisze brzęknęły w ostatnim akordzie. Jace wstał."

"Pod brodą trzymał skrzypce i z zamkniętymi oczami wodził smyczkiem po strunach, wydobywając z nich tony tak piękne i doskonałe, jakich Tessa jeszcze nigdy nie słyszała.
- Will? - zapytał, nie przestając grać. - Will, to ty?"

Znaleźliście w książkach i opowiadaniach jakieś fragmenty, które sprawiły, że mieliście wrażenie, że czytacie znowu coś innego tej autorki?

Ayris

Oczywiście masz rację. Pisarze często powtarzają nieświadomie własne słowa. Ja nigdy nie zajmowałam się na serio pisaniem, ale w jakichś moich fragmentach tekstów, czy opowiadaniach, a nawet wypracowaniach, mogłam znaleźć podobne wyrażenia. To działa na takiej zasadzie, jak tworzenie piosenek. Jeden wykonawca bardzo często, mimochodem umieszcza w kolejnych piosenkach podobne dźwięki, dzięki czemu później okazuje się, że potrafimy pierwszy raz usłyszaną piosenkę dopasować do zespołu.
To na pewno jest pewne niedopatrzenie, wątpię jednak, by Cassie zrobiła to z premedytacją, bo zabrakło jej pomysłów na inne opisanie czegoś. :P
Jak dla mnie bardziej irytująca jest powtarzalność postaci i pewnych motywów. Czasami mam też wrażenie, że jakaś postać jest złożeniem dwóch innych albo efektem wprowadzenie drobnych przeróbek, a nie indywidualnym charakterem.

Paranormal

A i coś jeszcze mnie ostatnio zastanowiło.
W DA brat próbuje pocałowaćClary.
W DM to samo próbuje zrobić Nathaniel (pocałować Tessę).

Lemuria

Eghh.. mogłaś zaznaczyć, że podajesz spoiler, ale wracając do samego tematu to faktycznie ta powtarzalność występuje. Co prawda nie sądzę aby to było działanie zamierzone jednak powiem szczerze, że jak zwróci się na to uwagę to to strasznie razi po oczach. Trochę tak jakby pisała po schematach albo już nie miała pomysłów na książkę a to znak, że powinna przestać pisać. Ale z drugiej strony oczywiście i tak uwielbiam czytać jej historie, więc jestem skłonna przymknąć na to oko.
Dziwi mnie tylko fakt, że nikt tego nie zauważa przed wydaniem a przecież na pewno ktoś sprawdza jej twórczość i w ogóle...

Miki · Wysłany: Sob 22:36, 23 Mar 2013 Temat postu:

Raczej wątpie żeby to był przypadek z tą łaciną z DT... Raczej zrobiła to specjalnie żeby zobaczyć czy ktoś się skapnie, a Jem & Will, Jace & Alec są parabatai... W ogóle ludzie to jest pisarka chyba nie popełniłaby takiego błędu że dwoje facetów którzy grają na instrumentach na wejście dziewczyny do pokoju mówią to samo zdanie...? Mam przynajmniej nadzieję że Cassie jest tak perfekcyjna, że nie zrobiłaby takich pomyłek Tongue out (1)